Kolumne auf Pfälzisch Lernen Kinder der Region heute zu wenig Französisch?

In der Weißen Kaserne saßen nach dem Krieg französische Soldaten.
In der Weißen Kaserne saßen nach dem Krieg französische Soldaten.

Do bische platt: Wolfgang Ohler erinnert sich an seinen Französisch-Unterricht – ein Fach, das immer weniger gewählt wird. Müsste es für „Palzfranzose“ nicht wichtiger sein?

So, ihr Kinner, ball is des do Schuljohr rum, in de ledschde Woche werd nix meh geschafft, dann fange die große Ferie an, die ewisch dauere; jedenfalls mennt mer des am Anfang. Wann se dann doch eenes Daas rum sinn, ware se viel se korz, die Ferie. Im neie Schuljohr geht dann die ald Leier vun vorne los. Awwer manchmol hat die ald Leier ah ebbes Neies se biede: e neier Lehrer, neie Klassekamerade un vielleicht sogaa neie Fächer wie Infomardik oder Physik. Manchmol fallt ah e aldes Fach enfach weg, weil’s kenner meh hann will. In meiner Zeit war des Ladein, un dem Fach hat kenner vun uns nohgetrauert. Jetzat hört mer, dass es em Fransesisch ball genau so gehe kennt: Kenner nemmt’s meh al Leistungsfach un in de Anfangsklasse wähle se all lieber Englisch. Des dääd mer jetzat allerdings leed, wann’s kee „Franz“ meh gebbe dääd.

Do in e Palz gehört Fransesisch zu unsrer Geschicht, is prakdisch e Newefach zu de Heimatkunde. Nohm Kriesch ware mir fransesischie Besatzungszon, die Weiß Kasern in de Oselbach hat La Caserne Joffre geheeß un die fransesisch Infantrie hat drin gehockt, devor e blau-weiß-rodes Schilderhaisje mit em Mussje drin. In de erschde Monade hann zwar noch die Amis es Saan gehat, de Stadtkommandant war de Captain Montague, der hat also schunn emol e fransesischer Name gehat. Dann hat awwer ball die fransesisch Kreisdelegaton es Kommando iwwernomm.

Jedi Stunn drei Wörder ausewesisch lerne

Zu unsere Nochbare im Saarland hammer Saarfranzose gesaat, weil se die fransesisch Währung gehat hann, de Franke. Schunn in de Volksschul hab ich in de verde Klass beim Frollein Risch Fransesisch als Wahlfach gehat. Die Madame Risch hat in jeder Stunn drei Wörder fransesisch an die Tafel geschribb, die hammer bis zum nächschde Mol ausewensisch lerne misse, un so hammer noh em Johr all minanner perfekt fransesisch gekennt.

Wammer noch e paar Jährcher weider serick geht, werd’s immer fransesischer bei uns. Beim Herzoch Christian hann se im Schloss un drum erum bloß fransesisch geschwetzt. Aller, er hat jo a e Franzesje als Fraa gehat, des war es Mariannche. Noh de Revolution hat’s dann kee Herzochtum meh geb, Fronkreich hat erschd am Rhein uffgehört, un mir hann zum Departemang Tonnère gehört. Domols is ah de Name Kanton fer unser Stadtverdel uffkomm un hat sich bis heit gehall (wennischens bei mir). Unser erschdie Städtefreindschaft hammer mit Boulogne geschloss.

Wammer so e fransesisch angehauchdie Vegangeheit hat, misst mer in de Schul die Sproch dezu lerne, menn ich. Mir sinn all minanner Palzfranzose, un desweje will ich am Schluss de Michel Wack mit seim scheene Liedche zidiere:

Hey, hey, nenn mich Palzfranzos

hey, hey, ich hab mei Plaisir

heit mache mir de Deiwel los,

die Grenz is mei Revier.

x