Zweibrücken In beschder Gesellschaft

Ich hab glei gemerkt, dass was net stimmt: De Paul hat hinner seim Feierowendschöppche gehockt, wie e Gluck wann`s dunnert. Ei Paul, was is dann bassiert, hab ich ne gefroot, is der e Laus iwwer die Lewwer gekrabbelt? Odder hasche widder Zoff mit deim Monaschätzje? Wann’s bloß des wär, hat er in sei Bierglas geseifzt, es is viel schlimmer: Stelle eich vor, ich bin traumadisiert! Ei um Goddeswille, Paul, was hasche dann erlebt? Hasche vun deiner Schwiechermudder gedräämt; wollt de Bruno wisse. Nee, des Trauma sitzt gans dief in mir drin, schunn seit meiner Kindheet, hat de Paul gejomert, un jetzat isses uff emol raus komm. Alla hopp, Paul, vezähl, hab ich ne uffgemundert, dann geht`s der glei besser. Un de Bruno hat`m uff die Schulder gekloppt un gesaat, er gebt`m enner aus. Do is es em Paul tatsächlich schunn e kleenes bissje besser gang. Ei bassen uff, hat er angefang: Heit morje les ich in de Zeidung, dass se in Määnz driwwer debaddiert hann, ob in de Schul es Sitzebleibe abgeschafft werre soll. E Gutachder hätt vezählt, dass des Sitzebleibe bei die Kinner e dauernder Schade veursache dääd un se fer ihr ganses Lewe traumadiesiert wäre, dodevun dääde se sich nimmie erhole. Un ihr werrn`s net glaawe, hat er gesaat, de Paul, ich bin jo im Gymnasium glei zweemol hänge geblibb. Un die ganse Johre hab ich nix devun gemerkt, wie schlimm ich dodorch traumadisiert worr bin, bis ich`s heit morje in de Zeidung geles hab. Ei ich weeß mer nimmie se helfe. Es Mona mennt, ich soll zu enner Selbschdhilfegrupp geje. Es gebbt abba kenni. Reech dich net uff, hat de Bruno gemennt, er wär ah mol sitzegeblibb un des schunn in de Volksschul. Ei prima, hat do de Paul gestrahlt, do kenne mir zwee doch so e Sitzebleiber-Selbsthilfegrupp uffmache. Des is alles Quatsch, hab ich ne unnerbroch, wahrscheinlich is der Gutachter, der des im Landaach vezählt hat, selbert sitzegeblibb. Was glaabe ihr, wer do alles dezu gehört: De Stoiber Edmund un de Kretschmann vun de Griene, vun de Roode de Steinbrück un de Gabriel, praktdisch jeder Polidiker, der was uff sich halt, is minneschdens emol hocke geblibb, ah in unserm Stadtrat gehöre e paar zu dem Klibche. Ich glaab net, dass vun denne enner echt traumadisiert is. Do bische in beschder Gesellschaft, Paul, un musch der kee Sorje mache. Un wann de Bruno jetzat noch e Sitzebleiberschöppche spendiert, dann hasche sogaa e Vordeel devun. Des hat de Paul iwwerzeicht: Wie ich mich zwee Stunne späder uff de Heemweech gemacht hab, isser noch scheen sitzegeblibb.

Ihre News direkt zur Hand
Greifen Sie auf all unsere Artikel direkt über unsere neue App zu.
Via WhatsApp aktuell bleiben
x