Zweibrücken Die Kamikaze vum Storchekandon

Jetzat isses amtlich, wie mer so saat: Unser Freibad an de Schließ kriet nächschd Johr e neier Hausherr, nämlich de Werner Brennemann vun de Stadtwerke. Am 1. Januar 2020 soll der Wechsel in trockene beziehungsweise nasse Dücher perfekt sinn. Ich nemm an, de Werner losst`s sich dann net nemme un hupst an dem Daa ganz spektakulär vum Startblock ins Becke. Dodemit dääd er sogar uff die erschd Seit vun de Bildzeitung un in die Tachesschau springe. Am Mudderdaa hat des unser neieer OB, de Marold Wosnitza, vorgemacht. Es hat nix mi’m Mudderdaa se duun gehat, sonnern mit de Eröffnung vun dere Badesaison. Die Temperadure ware net viel annerschder als im Januar: Es Wasser im Becke hat mol knapp 14 Grad gehat, war awwer immerhin eisfrei. Unser OB, der jo e Wasserfreind is, hat e Neoprenanzuch angehat, sunsch hätt er’s net iwwerlebt. Die Presse war nadierlich debei un hat ihr ganzie Macht ausgespielt: Weil de Marold beim erschde Sprung vum Startblock net in die Kameras gelächelt hat, musst er die Prozedur widderhole. Mer hat’s halt als Stadtoberhaupt net leicht. Un Reschbekt: Er war de erschde OB, der die Saisong so zinfdisch un schnaddrisch eröffnet hat. Mir Lause aus’m Kandon hann des awwer schunn lang vorher gekennt. Mir hann nämlich 1956 des neie Schwimmbad an de Schließ ingeweiht. Kann sinn, dass ich eich des schunn emol vezählt hab, macht awwer nix, alldieweil ich mei Geschichde jedmol e bissje annerschder vezähl. Des wa an em Samschdaa Anfang Juli. Die Woch iwwer nix wie Reen, jetzat hat die Sunn rausgespitzelt, awwer immer noch saukalt. Die Stadträt hann am Beckerand gestann, es hat e Gläsje Sekt gebb, un all hann se nunner in des kalde, klare Wasser geguckt. Mir Lauser, de Hannes, de Gunter, de Peter un ich hann e bissje weider weg gestann un uns iwwer des scheene Bad gefreit. Do hat uns de Bademeeschder Julius Messerle entdeckt: Was is los, ihr Buwe, wo hanner dann eier Badehose? Ei derfe mir dann schunn, hammer geantwort. Un wie er gelacht un genickt hat, sinn mir wie de Blitz enuff in die Landauer Stroß gewetzt, e jeder in sei Wohnung, un zeh Sekunne späder in de Badehose widder serick. Die hohe Dame un Herre hann grad ihr Glas ausgedrunk gehat, do sinn mir, die Kamikaze vum Storchekandon ins Becke ningehupst, dass es bis in die Allee gespritzt hat. Mir hann`s nur e paar wilde Schwimmstöß ausgehall, so kalt war des Wasser – un es Neopren jo noch net erfunn. Dann simmer schnaddernd widder nausgeklettert. Awwer so hann mir vier des Schwimmbad ingeweiht. Un wann de Werner Brennemann nächschd Johr e Name fer sei neies Bad sucht, hätt ich e Vorschlach: Hannes-Gunter-Peter-Wolfgang-Bad.

x