Landau Schlachferdich

Mein Vadder isch achtzehhunnert-achteneunzich gebore. Domols war’s Deitsche Reich grad emol e gutes Verteljohrhunnert alt, un iwweraal sin die erschte Versuche geloffe, in d’Luft zu gäi oder en Motor uf e Kutsch zu verplanze un dodemit zu fahre. Grad zeh Johr war’s domols her, dass die Berta Benz mit so me Wache die allererscht Fahrt iwwer Land vun Mannem uf Porzem gemacht hot, awwer noch emol e vertelses Johrhunnert hot’s dauere selle, bis im klänne Bewwinge, wu mein Vadder gebore war, die Nochbern, d „alt Borjemäschtern“ Emilie ganz ufgerecht bei ne dehääm ind Kich gstärzt kumme isch un gejapst hot: Alleweil – alleweil isch e Auto die Kreitstroß nunner! Dodefor hots schun im ganze Reich gewaltich gequalmt, sogar im Gää isch’s Pefferminzbähnel geloffe, e klännes Schmalspurbähnel, wu ich speeter noch mit ind Schul g’fahre bin un vun Nord bis Sied, vun Oscht bis Wescht sin die vornehme D-Ziech gedampfert. Sou hot’s halt ach iwwers Zuchfahre viel Gschichte gewwe un zwää devu hot mein Vadder gern verzehlt. In dere äände G’schicht fahrt sou en Luxuszuch durchs ganze Reich, uf em WC hänkt e Schild, dass mer’s blouß finf Minute benitze derf un die verschiedene Landsmänner beschweren sich driwwer uf ehr typischie Art imme wunnerbare Gedicht, awwer dodebei kummt e Wort vor, des kammer sogar im Fernsehe laut saache, awwer zum Hieschreiwe daucht’s net. Dodefor isch die anner G’schicht vellich harmlous un genau sou goldich, die verzehl ich ihne jetzt. Also: Änner vun dene wunnerschäine bequeme D-Ziech fahrt durch Deitschland. Imme Abteil sitzen e Mutter mit ehre Dochter, en Preuß un en Bayer. De Zuch kummt in e Tunnell, es werd stockdunkel, mer heert en Schmatzer, dann e Klatsche un dann werd’s widder hell. Jeder vun dene vier Leit denkt jetzt was anneres. Die Mutter denkt, änner vun dene Männer wollt mei Dochter küsse un sie hot em e Ohrfeich gewwe. Die Dochter denkt, änner vun dene Kerl wollt mei Mutter küsse un sie hot em ännie gscheppert. De Preuß denkt, der Bayer wollt ännie vun dene Fraue küsse un ich häb uuglicklicherweis die Ohrfeich abkriecht. De Bayer denkt, im negschte Tunnell gewwich mer widder en Schmatzer uf de Handricke un haach dann em Preuß ännie runner.

x